Biografija Merilin Monro – Život, detinjstvo, roditelji, ime, smrt...

Rođena: 1. juna 1926.
Los Anđeles, Kalifornija
Preminula: 5. avgusta 1962.
Los Anđeles, Kalifornija
Američki model i glumica

Decenijama nakon smrti Merilin Monro, filmska glumica i model ostala je jedan od najvećih seks simbola Holivuda, zahvaljujući svom upadljivom stilu, platinasto plavoj kosi i zadihanom načinu govora.

Od detinjstva kao Norma Džin

Norma Džin Bejker, poznatija kao Merilin Monro, imala je teško i bezljubavno detinjstvo, koje je uključivalo dve godine provedene u sirotištu. Kada je Norma Džin, rođena 1. juna 1926. u Los Anđelesu, imala sedam godina, njena majka, Gledis (Monro) Bejker Mortenson, hospitalizovana je nakon dijagnoze paranoidne šizofrenije, ozbiljnog mentalnog oboljenja. Norma je tada premeštana iz jedne hraniteljske porodice u drugu, kao i u Društvo sirotišta Los Anđelesa. Česte selidbe dovele su do njenog oskudnog obrazovanja.

Nakon njenog šesnaestog rođendana, hraniteljski roditelji morali su da se presele iz Kalifornije. Kako bi izbegla povratak u sirotište ili novu hraniteljsku porodicu, Norma je odlučila da se uda. Dana 19. juna 1942. godine, udala se za Džejmsa Daugertija, ali je brak skoro odmah završio kada se on 1943. pridružio američkoj trgovačkoj mornarici. Iako su njeno teško detinjstvo i neuspešan brak učinili Normu Džin snažnom i otpornom ženom, ti događaji su takođe doprineli njenim nesigurnostima i manama—osobinama koje će je oblikovati kao jednu od velikih tragičnih figura dvadesetog veka.

Postajanje Merilin

Tokom Drugog svetskog rata (1939–1945; rat između sila Osovine: Japan, Italija i Nemačka—i Saveznika: Engleska, Francuska, Sovjetski Savez i Sjedinjene Države), Norma Džin je radila u fabrici Radio Plane u Van Najsu, Kalifornija, ali su je ubrzo otkrili fotografi. Upisala je tromesečni kurs za modele, a 1946. godine, svesna svog šarma i potencijala za karijeru na filmu, razvela se od Daugertija. Potom je otišla u Holivud, gde joj je Ben Lajon, šef kastinga u

studiju Tventijet Sentčuri Foks, organizovao probno snimanje. Dana 26. avgusta 1946. godine potpisala je ugovor sa studiom u trajanju od godinu dana, uz nedeljnu platu od 125 dolara. Ben Lajon je predložio novo umetničko ime za mladu glumicu—Merilin Monro.
Tokom prve godine u Foksu nije glumila ni u jednom filmu i ugovor joj nije produžen. U proleće 1948. godine Kolumbija Pikčers je angažovala za malu ulogu u filmu Ladies of the Chorus. Godine 1950. Džon Hjuston ju je izabrao za ulogu u filmu Asphalt Jungle, malu ulogu koja joj je donela ulogu u filmu All About Eve. Zatim je potpisala sedmogodišnji ugovor sa Foksom i pojavila se u filmovima The Fireball, Let's Make It Legal, Love Nest i As Young as You Feel.

Godine 1952, nakon obimne promotivne kampanje, Monro se pojavila u filmovima Don't Bother to Knock, Full House, Clash by Night, We're Not Married, Niagara i Monkey Business. Časopis Photoplay proglasio ju je za "najperspektivniju glumicu", a zarađivala je velike honorare za Foks.

Popularnost i lični neuspesi

14. januara 1954. Monro se udala za bejzbol igrača Jenkija, Džoa Di Mađija. Međutim, pritisci zbog njene reputacije seks simbola na filmu doveli su do kraha braka, koji je okončan razvodom 27. oktobra 1954.

Konstantno dobijajući uloge "glupe plavuše", Monro je 1954. glumila u filmu The Seven Year Itch. Umorna od stereotipizacije, raskinula je ugovor sa Foksom i preselila se u Njujork. Tamo je pohađala časove u Glumačkom studiju kod Lija i Pole Strasberg. Gloria Stajnem se priseća razgovora s Monro u kojem je glumica izrazila sumnju u sopstvene sposobnosti u poređenju s ostalim studentima: "Toliko se divim svim tim ljudima. Ja jednostavno nisam dovoljno dobra."

Godine 1955. osnovala je sopstvenu produkcijsku kuću, Marilyn Monroe Productions, i ponovo pregovarala o ugovoru sa Foksom. Glumila je u Bus Stop 1956. godine i udala se za dramaturga Artura Milera 1. jula 1956. Kritičari su njenu ulogu u filmu The Prince and the Showgirl, koji je producirala njena kompanija, opisali kao "blistavu komičarku." Monro je osvojila italijansku nagradu David di Donatello za "najbolju stranu glumicu 1958." godine, a 1959. glumila je u Some Like It Hot. Godine 1961. glumila je u filmu The Misfits, za koji je scenario napisao njen suprug Miler.

Kraj jedne zvezde

Par se razveo 24. januara 1961. godine, a kasnije te godine Monro je boravila u psihijatrijskoj klinici u Njujorku. Nakon kratke hospitalizacije vratila se u Foks studio da radi na novom filmu, ali njeno nestabilno ponašanje ukazivalo je na ozbiljne emotivne probleme, pa je studio otpustio u junu 1962.

Merilin Monro je pronađena mrtva u svom bungalovu u Los Anđelesu 5. avgusta 1962. godine, pored nje je bila prazna bočica tableta za spavanje. Tačni događaji oko njene smrti nikada nisu u potpunosti razjašnjeni i godinama su tema brojnih glasina i knjiga. Monroin lik ostaje jedan od najtrajnijih i najprepoznatljivijih u istoriji filmske industrije dvadesetog veka—i danas. Napisano je više od dvadeset biografskih knjiga o njenom kratkom i tragičnom životu.

Izvor: Biografija Merilin Monro